Posted 2:10 e.h. by Gu�ni R�

ái
Einu sinni voru ég, Elvar og Stebbi fullir og Elvar datt í gegnum gólf. Á laugardaginn gerðist svipað fyrir mig. Nema hvað að á Kaffibarnum er hurð í gólfinu sem leiðir til kjallarans. Ég vissi ekki að hurðin var opin og tók eitt skref til hægri. Þetta var eitt versta skref sem ég hef tekið. Með þessu skrefi tók ég eina byltu og lenti á tröppum, svo á vegg og svo á gólfinu. Þar lá ég í dágóðann tíma og vonaði að ég gæti staðið upp. Sem betur fer gat ég það, en hinsvegar hefur aldrei verið jafn vont að kúka og núna. Rófubeinið er nefnilega í verkfalli.